Mae Susan Brind Morrow wedi creu cyfieithiad newydd o'r testunau sanctaidd hynaf yn y byd.

Am nifer o flynyddoedd, credai arbenigwyr mai dim ond cyfres o weddïau angladdol a chwysiadau hudol oedd y testunau yn y pyramidiau a wasanaethodd deulu brenhinol yr Aifft i'w amddiffyn yn y bywyd ar ôl hynny.

Fodd bynnag, y ffilmlegydd a'r ieithydd clasurol enwog Susan Brind Morrow mae ganddo ddehongliad hollol wahanol o'r llenyddiaeth gysegredig hon. Dywed ei fod yn credu bod hyn yn dystiolaeth o athroniaeth grefyddol gymhleth nad yw'n ymwneud â chymaint o fytholeg, ond sy'n canolbwyntio mwy ar rymoedd natur sy'n rhoi bywyd. Ar yr un pryd, mae'n credu bod yr athroniaeth hynafol Aifft hon wedi dylanwadu ar lawer o draddodiadau ysbrydol a ddaeth i'r amlwg yn ddiweddarach.

Y testunau yn y pyramidiau yw ysgrifau crefyddol hynaf arbenigwyr modern o'r hen Aifft - ac ar yr un pryd mae'n eithaf posibl mai nhw yw'r testunau cysegredig hynaf yn y byd.

Mae S.Morrow yn esbonio ei ymchwil ac yn cyflwyno cyfieithiadau newydd o destunau cyfan yn ei lyfr diweddaraf The Moon Dawning of the Mind: Datgloi'r Testunau Pyramid.

"Nid yw'r rhain yn incantations hudol o gwbl," meddai Morrow wrth The Hufflington Post am y testunau yn y pyramidiau. "Mae'r rhain yn benillion barddonol sydd wedi'u cyfansoddi yn union fel barddoniaeth heddiw, yn soffistigedig ac yn llawn puns."

Yn ôl datganiad Moorow, roedd llawer o Aifftiaid yn edrych ar destunau yn y pyramidau fel rhywbeth a ysgrifennwyd gan bobl gyntefig ac arfwdus. Mae Moorow yn rhoi'r geiriau yn gyd-destun byw

Golygfa arall o'r pyramid yn Unas.

Traddodiad llenyddol yr Aifft a'i gysylltiadau diwylliannol â natur.

Roedd ei geiriau, pan welodd y llinellau hynafol wedi'u harysgrifio yn waliau mewnol y pyramidiau yn Unas, yn fap seren "wedi'i blygu'n drwchus ond yn fanwl iawn". Astudiodd yr Eifftiaid y sêr i benderfynu pryd y byddai llifogydd yn digwydd eto ar Afon Nile yn ystod y flwyddyn, gan wneud eu caeau yn fwy ffrwythlon. Yn y ffurf gynharaf o athroniaeth yr Aifft, fel y dywed ac y cred Moorow, nid y duwiesau na'r ffigurau ysbrydol a addolwyd gan yr Eifftiaid, ond yr awyr ei hun. Natur ei hun oedd yn gysegredig ac a oedd â phwer dros addewid bywyd tragwyddol.

Yn ei lyfr, mae'n cynnig cyfieithiad newydd o adnodau cyflwyniadol y testunau, sydd, fel y maent yn credu, yn disgrifio'r enaid yn syrthio i mewn i'r tân neu'r wawr yn yr awyr o dan y saint neu'r sêr:

Mae cleddyf Orion yn agor drws yr awyr.

Cyn i'r drws gau'r gât eto i'r ffordd

dros y tân, dan y saint tra'n dywyllu'n araf

Wrth i'r blynyddoedd fethu, gadewch i'r Unis ddringo i'r tân hwn.

"Sylweddolais fy mod yn edrych ar y disgrifiad barddonol bywiog iawn o'r byd go iawn," meddai Moorow.

Ond James P. Allen, nid yw Eifftolegydd ym Mhrifysgol Brown a greodd gyfieithiad o'r testunau yn 2005, wedi'i argyhoeddi'n llwyr. Cymharodd ei chyfieithiad â gwaith "amaturiaid" a'i alw'n "gamddehongliad difrifol" o'r testunau yn y pyramidiau.

"Swydd y cyfieithydd yw bod mor ffyddlon â phosib i'r testun gwreiddiol, wrth ddefnyddio geiriau a strwythurau sy'n gwneud synnwyr i ddarllenwyr modern. Ni wnaeth Miss Morrow, "meddai Allen Y Post Huffington. "Mae ei chyfieithiad yn syml yn argraff barddonol o'r hyn ydyw mae'n creduy dylai ddweud y testun ac nid adlewyrchiad yr hyn y mae'n ei ddweud mewn gwirionedd. "

Mae Moorow ei hun yn argyhoeddedig nad yw hieroglyffau yn rhywbeth sydd ar gael i arbenigwyr yn unig. Budd y cyfieithiad newydd oedd annog eraill i edrych ar y testun a cheisio darganfod drostynt eu hunain yr hyn y byddent yn ei ddarganfod ynddo.

"Pryd bynnag mae pobl yn meddwl am hieroglyffau, maen nhw'n eu gweld fel rhywbeth y mae'n rhaid ei newid, rhywbeth sy'n hynafol ac yn hynafol," meddai Morrow. "Ond mae hieroglyffau yn ddarlleniad cwbl fywiog o natur, sy'n gwbl hygyrch i unrhyw un heddiw:"